این‌روزها تب و تاب ساختن انیمیشن به سبک وی‌آر (VR) خیلی فراگیر شده و شرکت‌های انیمیشن سازی قوی دارن روی پروژه‌های جدیدی که با این روش ساخته میشن سرمایه‌گذاری می کنن. VR یک تکنولوژی جدیده که امکانات زیادی در اختیار سازندگان انیمیشن قرار داده تا اونا با دست باز‌تری کارهاشونو پیش ببرن. این‌روزها تلاش خیلی از شرکت‌های انیمیشن‌سازی روی این متمرکز شده که بتونن به عنوان تولید کننده محتوا وی آر فعالیت کنن.
اما تفاوت ساخت انیمیشن به سبک‌های قدیمی و این تکنولوژی جدید چیه؟ همونطور که سایت Cartoon Brew هم طی مصاحبه با بعضی از استودیو‌ها نوشته، وی آر همزمان با پیشنهاد دادن راهی بدیع برای تجربه محتواهای جدید، برای تولیدکنندگان محتوا هم این ضرورت رو ایجاد می‌کنه که برای نوشتن داستانشون راهشون رو تغییر بدن.
وی‌آر شبیه دنیای واقعی می‌مونه و مدام درحال تغییره. بزرگترین تفاوتش با پروژه هایی که به روش خطی قدیمی تهیه میشن اینه که در تکنیک وی‌آر شما خودتون در روند انیمیشن‌سازی و به حرکت در آوردن شخصیت‌ها دخالت دارین و می تونین با وسیله ای که روی چشمتون قراره می‌گیره، انیمیشن رو ببینین، در مورد چگونگی به حرکت درآوردن شخصیت‌ها فکر کنین و با حرکات بدنتون به اون‌ها حرکت ببخشین. یک کاربر وی‌آر می‌تونه با هر زاویه‌ای به اطراف نگاه کنه و این قابلیت می‌تونه باعث متفاوت‌تر عمل کردن بشه.
اتفاق جالبی که بعد از ساخت این دستگاه افتاده اینه که کاربر وی‌آر خودش فیلم بردار هم محسوب میشه و بسته به تجربه کاربر‌های مختلف و داستانی که برای انیمیشن نوشته شده، انیمیت کردن با وی‌آر نتایج مختلفی به همراه داره.
اما یکی از اشکالاتی که بعضیا باور دارن با این روش بوجود اومده اینه که تمام مدت دوربین وی‌آر باید روی چشم کاربر باشه و این موضوع باعث میشه کاربر نتونه موقعیت خودش رو نسبت به بقیه تشخیص بده و همچنین متوجه نباشه که اشیا چقدر به او دور یا نزدیک هستن.
برای حل کردن این مشکل میشه دوتا کار انجام داد. یکی اینکه کاربرها سعی کنن با هم همکاری کنن و متوجه باشن همکارانشون در اتاق وی‌آر موقع حرکت کردن، به کجا نگاه و درباره چه چیزی صحبت می‌کنن.
دوم اینکه باید از وسایل نشانه گذاری شده و جهت‌یاب استفاده کنن تا موقعیتشون با اشیا و دیگران رو بهتر تشخیص بدن. همکاری کردن در وی آر باعث میشه ایده ها در جریان کار عملی بشن و خطاهای احتمالی رخ ندن.
آرشیو خبری هورخش استودیو 